به گزارش سوری آنلاین:
باید به سرمایه گذارها در صنعت سینما کمک کرد ، اگر هم کسی قرار است قدمی بگذارد نباید متضرر شود.
ورشکستگی کامل بخش خصوصی سینمای ایران در سال آینده
مازیار خویشوند
سینمای ایران در سال آینده از نظر رکود و ورشکستگی به بدترین حالت خود از سال ۱۳۵۶ (که با رکود چشمگیر مواجه شد) تا به امروز خواهد رسید:
۱- با حجم افزایش روز به روز نقدینگی و جابه‌جایی رکوردهای تورم و بی‌ارزش شدن پول ملی توسط دولت رئیسی، قیمت دلار تا آخر سال از چهل هزار تومان هم عبور خواهد کرد. با این حجم نقدینگی و تورم موجود، همان تماشاگران باقی‌مانده برای سینما هم ترجیح می‌دهند مایحتاج خانواده خود را تامین کنند تا هزینه برای بلیت سینما.
۲- نقدینگی و تورم و پایین آمدن ارزش پول ملی، علاوه بر پایین آوردن قدرت خرید مردم و در نتیجه ریزش مخاطبان سینما، با افزایش دستمزد عوامل و سایر هزینه‌های تولید فیلم، هزینه تمام شده فیلم را هم به شدت بالا خواهد برد که در نتیجه هیچ افقی برای بازگشت آن از محل فروش گیشه نمی‌توان متصور شد.
۳- حال مردم وقتی خوب نباشد و وضعیت اقتصادی خوبی نداشته باشند و با انواع و اقسام گرفتاری درگیر باشند، نخستین کالایی که از سبد آنها حذف می‌شود، کالای فرهنگی همچون سینما خواهد بود.
۴- با مسدودسازی و فیلترینگ فضای مجازی، مهمترین و تاثیرگذارترین امکان تبلیغاتی و ارتباط با مخاطب برای سینمای ایران از دست رفت. تبلیغات تلویزیون ایران تاثیری بر مخاطب ندارد و قیمت میلیاردی آن هم توجیهی ندارد و همچنین ممیزی تیزرها توسط صداوسیما، به ضدتبلیغ تبدیل می‌شود. قیمت سرسام‌آور بیلبوردهای شهرداری هم باعث شده که دست تهیه‌کنندگان فیلم از تبلیغات شهری هم کوتاه باشد. پس تبلیغات هم به مشکلات عدیده سینمای ایران اضافه شد!
۵- سینما را نمی‌شود از نو اختراع کرد! جذابیت سینما یا به زیبایی و زن و موسیقی و عشق و در کل جریان داشتن زندگی بر پرده سینما ربط دارد یا موضوع چالش‌برانگیز مانند سینمای سیاسی. در ایران فیلمساز اجازه ندارد به سمت هیچ‌یک برود. سینما به ابزار ایدئولوژیک دولت تبدیل شده و آثار دولتی به محلِ سود در تولید برای فیلمسازان الیگارشی تبدیل شده‌اند نه محلی برای جذب مخاطب و درآمد از گیشه. پس فیلم‌های سال آینده چیزی در حد تولیدات سفارشی صداوسیما خواهند بود و مخاطب برای دیدن این قبیل آثار، دست به جیب نخواهد شد.
۶- و در آخر اینکه تنها راه توجیه اقتصادی و منطق تولید و سرمایه‌گذاری در سینما در سال آینده، یکی حمایت دولت از سینما و باز گذاشتن دست فیلمساز و برای خلق جذابیت و سلیقه مخاطب بر پرده سینما و دیگری؛ رفتن به سمت زبان جهانی در سینما و فیلمسازی جهان شمول در دو بخش تولید و پخش و مارکتینگ با هدف کسب درآمد جهانی از پلتفرم‌های آنلاین، شبکه‌های تلویزیونی و اکران سینماهای جهان (و نه صرفا نگاه جشنواره‌ای) خواهد بود. وگرنه بازار داخل با این هزینه تولید و میزان فروش که خرج و دخل به هم نمی‌خورند، هیچ توجیه و منطقی ندارد.
حالا باید ببینیم که مدیران این صنعت چقدر می‌توانند به این مهم کمک کنند.
نوشته مازیار خویشوند
