در آستانهٔ تحویل سال نو، زمانی که طبیعت جان تازه می‌گیرد و زمین لباس نو بر تن می‌کند، دل‌های ما نیز می‌تواند با امید و نور تازه‌ای به استقبال بهاری دیگر برود. هر چند که روزگار گاه سخت و تاریک می‌نماید، اما بدانیم که هر شب، صبحی در پس دارد و هر زمستانی، بهاری را در آغوش می‌پرورد.
سال نو، فرصتی است برای تازه کردن نگاه‌مان به زندگی، برای بازگشت به خویشتن و یافتن آرامش در ژرفای وجود. در این لحظات تحویل سال، به یاد داشته باشیم که زندگی همچون رودی است که با همهٔ پیچ و خم‌ها و فراز و نشیب‌هایش، همواره به سوی دریای بیکران هستی در حرکت است. ما نیز می‌توانیم با پذیرش این جریان، با دل‌هایی آرام و امیدوار، به پیش برویم.
امید، گوهری است که در تاریک‌ترین لحظات، همچون ستاره‌ای در آسمان دل‌مان می‌درخشد. به خود و به یکدیگر امیدوار باشیم، چرا که امید، نیرویی است که می‌تواند کوه‌ها را جابه‌جا کند و درهای بسته را بگشاید. سال نو را با نگاهی نو آغاز کنیم، با عزمی راسخ و قلبی سرشار از عشق و محبت.
بهار، یادآور رستاخیز و زایش دوباره است. بیایید در این سال نو، دوباره متولد شویم، با دلی پاک و نیتی خالص. بهار را بهانه‌ای کنیم برای بخشیدن، برای دوست داشتن و برای ساختن دنیایی زیباتر. به یاد داشته باشیم که هر کدام از ما، چراغی هستیم که می‌توانیم راه را برای دیگران روشن کنیم. سال نو 1404بر شما تمام مردم عزیزم ایران درسراسرجهان مبارک باد. امیدوارم سالی پر از سلامتی، شادی و آرامش داشته باشید.
سجادسوری لکی
رئیس سازمان حفاظت شخصیت هاوبادیگاردی جمهوری اسلامی ایران
